Af hverju ættum við að hjálpa öðrum

Fyrir nokkrum dögum héldum við málstofu um spurninguna; af hverju ættum við að hjálpa öðrum? Málstofan heppnaðist mjög vel og vakti skemmtilegar umræður. Í gær heyrði ég enduróm frá þeim umræðum sem hafa haldið áfram í framhaldinu - einn þátttakendanna fékk að heyra eftirfarandi staðhæfingu: Hér á Íslandi þurfum við að hugsa um okkur sjálf núna og þau vandamál sem við höfum við að glíma. Dæmi var tekið af neyðarástandi í flugvél þar sem loftþrýstingur félli. Fyrst þyrfti maður að setja grímuna á sjálfan sig og svo á börn og aðra sem þyrftu hjálp. Þetta hljómar kannski sannfærandi við fyrstu skoðun, en ef maður hugsar aðeins um það og setur í stærra samhengi þá er það frekar eins og eftirfarandi lýsing: Við erum löngu komin með okkar súrefnisgrímu, hér er fólk ekki að deyja úr hungri eða neitt slíkt. Það er frekar eins og við þurfum að rétta aðeins úr sætisbakinu vegna þess að við finnum til smáóþæginda, við þurfum að klóra okkur aðeins í eyranu og setja á okkur smá svitalyktareyði og konurnar smá maskara - áður en við snúum okkur að þeim sem situr við hliðina á okkur helblár úr súrefnisskorti.

Athugasemdir

[Gréta (IP-tala skráð) 10.7.2009 kl. 22:09]

Sæll frændi minn

Ekki gera lítið úr vandræðum fólks sumir landar okkar eru virkilega í vandræðum.

Ég segi garðurinn okkar þarf að vera í lagi þá meina ég í lagi áður en við getum hjálpað öðrum  hver er garðurinn er umdeilanlegur.

Sumir lenda í vandræðum sumir koma sér í vandræði, núna erum við að upplifa tíma sem ég og aðrir hafa aldrei upplifað áður.

Bara Það að við höfum ekki hungur eða stríð er ekki mælikvarði.

Ég get ekki bætt kjör allra hversu viljug sem ég væri hvorki hérna heima né annarsstaðar en ég gæti valið að dæma ekki.

Kveðjur og knús

Þín frænka

Gréta